جامعه مشارکتی خانواده همرکابان سبز GHF همرکابی زنان، همرکاب زندگی
احساس و ابراز مردمی نسبت به شادی و هیجان در فرارسیدن نوروز و سال نو با رفتارهای خشونت آمیز ، تخریب محیط زیست و به خطر انداختن سلامت خود و دیگران
تاریخچه ی جشن جهانی نوروز
جشن جهانی نوروز نام همایشی است که در آن، سران کشورهایی که نوروز را جشن می‌گیرند گردهم می‌آیند و این آیین باستانی را گرامی می‌دارند. این گرامیداشت در روزهای نوروز انجام می‌شود و کشورهای صاحب نوروز -بیشتر کشورهای جنوب غربی آسیا، آسیای میانه، قفقاز، شبه قاره هند و بالکان- در آن شرکت می‌جویند و هر ساله یکی از این کشورها میزبان جشن جهانی نوروز است. جشن نوروز به عنوان باستانی‌ترین جشن تمدن بشری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به ثبت رسیده است. بنابر مدارک تاریخی بدست آمده، در زمان هخامنشیان نمایندگانی از اقوام مختلف در شهر پارسه گرد می‌آمدند و این روز را جشن می‌گرفتند.
مقدمات برگزاری
نوروز را در بیشتر کشورهای خاورمیانه، آسیای میانه، قفقاز، شبه قاره هند و بالکان جشن می‌گیرند از جمله در ایران، افغانستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ترکیه، جمهوری آذربایجان،قرقیزستان، قزاقستان، ازبکستان، پاکستان و کردستان عراق.
جغرافیای پهناور جشن نوروز و همزمانی آن با بهار طبیعت در نیمکرهٔ شمالی و پیشینهٔ باستانی آن و تأکید این جشن بر نوع‌دوستی و مهرورزی در میان جهانیان، باعث توجه سازمان ملل و دیگر کشورها به نوروز شد. جشن نوروز با همکاری سه کشور فارسی‌زبان ایران، افغانستان و تاجیکستان در نوروز ۱۳۸۷ در شهر دوشنبه و در نوروز ۱۳۸۸ در مزار شریف برگزار شد. در ۸ مهر ۱۳۸۸ خورشیدی، نوروز توسط سازمان علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو)، به عنوان میراث جهانی، به ثبت جهانی رسید. و بنا به پیشنهاد جمهوری آذربایجان،مجمع عمومی سازمان ملل در نشست ۴ اسفند ۱۳۸۸، ۲۱ ماه مارس را به‌عنوان روز جهانی عید نوروز، با ریشهٔ ایرانی به‌رسمیت شناخت و آن را در تقویم خود جای داد. در متن به تصویب رسیده در مجمع عمومی سازمان ملل، نوروز، جشنی با ریشه ایرانی که قدمتی بیش از ۳ هزار سال دارد و امروزه بیش از ۳۰۰ میلیون نفر آن را جشن می‌گیرند توصیف شده است.
منبع : ویکی پدیا
پیشوازی از جشن نوروز ” خشونت یا مهربانی و آشتی با طبیعت و بهار سبز ”
نوروز سرآمد بهار سبز ، آشتی با طبیعت و آغاز زندگی سبز و پر نشاط است که انسان را با همزیستی و تنوع آشتی می دهد در نوروز است که دشت و در و گل و گیاه رنگی خواهد شد و دلها با تپشی آهسته به نغمه ی زیبای مرغ آبی های بهار سما می کنند و روحیه ی آدمیزاد جمال انسان را با زیبایی بهار تلفیق می دهد . در نوروز ” امید و آرزوها ” از ایزد منان طلب سلامتی و مغفرت را برای خود و نزدیکانمان خواستار است . در این امید و آرزو است که زندگی سبز و عمر با عزت سلامت و تندرست خواهد شد . آری نوروز همان پیام آغاز سبز زندگی با وجود ” عشق و محبت و آشتی دلها ” با یکدیگر است . ما می خواهیم سال نو را با آغاز سلامتی و شادمانی آغاز کنیم . ” سالی بدون هیچ نوع حوادث تلخ و ناگوار در زندگی روزمره ، سالی بدون هیچ نوع شکستی ، سالی پر از خیر و برکت رفاهی ، اقتصادی و اجتماعی ، سالی برای موفقیت و رسیدن به اهدافهایمان ” خوب اگر این نیازهای نیک مان برآورده شود حال بایستی چطور از نوروز و سال نو پیشوازی کرد ؟! آیا با آتش زدن لاستیک های خودرو که موجب انتشار آلاینده های سمی و خطرناک برای محیط زیست انسانی و سلامت مان مضر است ؟! آیا با مواد منفجره ی صوتی و مواد محترقه که موجب قربانی شدن اعضای بدن و سلامتی وجود مان خواهد شد ؟! ما که برای آرزوی سال نو ، بهار سبز می خواهیم حالا چه شد که با خشونت ، آتش زدن و قربانی شدن اعضای بدن از آمدن سال نو پیشوازی خواهیم کرد ! به نظر شما آیا این رسم پیشوازی از نوروز چند هزار ساله ی ما ایرانی ها است که موجب خطر ساز شدن سلامت و محیط زیست خواهد شد و مهمتر از همه موجب مزاحمت ، آشوب ، خشونت و نزاع خیابانی توسط جوانان خواهد شد؟! آیا نوروز اگر به زبان بیاید چه به ما خواهد گفت ؟ آنهم نوروزی که پیامش ” صلح و آشتی انسانهاست” در میان یکدیگر و مهربانی با طبیعت بهار ؟! آیا تاریخ و فلسفه ی نوروز از “پیشوازی های خشونت آمیزی که برای او تدارک دیده ایم خواهد پسندید ؟! جواب این سوال بسیار شفاف است ! تصور کنید که اگر پدر یا یکی از عزیزانتان از یک سفر طولانی و دراز مدت به نزد شما برگشته و یا از یک عمل جراحی جان سالم بدر برده است، در حالی که شما بخواهید از آمدن او استقبال کنید ، بچه های خود ، اطرافیان و یا همسایه هایتان را اذیت و آزار می دهید و یا خانه ی خود را بر سر او خراب می کنید !؟ هیچ تفاوتی مابین این دو نوع پیشوازی وجود ندارد ؟! مطمئن باشید اگر کمی با دقت به این مسئله فکر کنیم “عقل و تفکر انسانی” نمی تواند آن را پسند کند .
تفاوت برگزاری مراسم نوروز در میان ملتها
بزرگداشت و برگزاری مراسم نوروز در فرهنگ و قومیتهای مختلف کشورهای همجوار با برگزاری برنامه های فرهنگی و هنر بومی ملت ها از آن یاد خواهد شد. که شامل ” برگزاری رقص محلی ، کارناوال سنتی از لباسهای بومی و محلی ، برگزاری موسیقی و آوازهای ملی در راستای فرارسیدن نوروز ، برگزاری جشنواره ی غذا و صنایع دستی در آن مناسبت توصیف شده است . اما در ایران این رسم در برخی از مناطق ها در آخرین چهارشنبه ی اسفند ماه به نام ” چهارشنبه سوری ” که یکی از خطرناک ترین پیشوازیها در سال نو نسبت به دیگر مراسمهای نوروزی ملتها توصیف شده است و بدون قربانی جسمی غیر ممکن بوده ! حال در هیچ یک از بزرگداشتهای پیشوازی از نوروز و سال نو به مواد محترقه و خشونت به منظور پیشوازی و ابراز شادی اشاره ای نشده است .
درست است که نماد و نشانه ی نوروز روشن کردن آتش است ، آتشی که شعله ی آن منور و فروزان است و به انسان انرژی مثبت و روشنایی می بخشد . در فرهنگ و رسم ایرانیان و در میان خانواده ها برای پیشوازی از سال نو ” سفره ی هفت سین ” تدارک می شود . از طرفی دیگر نیز در گذشته برای بدرقه نمودن آخرین روزهای سال در روز چهارشنبه تنها با فراهم نمودن آتشی بعنوان نماد نوروز آنهم با جمع آوری هیزم های خشک درختان و یا سوزاندن جعبه های چوبی و بازیافتی از سال نو پیشوازی می شد . در این راستا جمعی از شرکت کنندگان مراسم چهارشنبه سوری به دور آتش جمع شده و هر یک به منظور ابراز خوشحالی و فرارسیدن سال نو بر روی آتش پرش می کردند. اما با گذشت زمان و پیدایش مواد خطرناک محترقه ، سنت پرش بر روی آتش در فرهنگ پیشوازی از مراسم نوروز کم رنگ شد و این پدیده به آتش زدن لاستیک اتومبیلها و انفجار ترقه های صوتی و مردم آزار تبدیل شد که در برگزاری یک دهه از مراسمات نوروزی رسم و فرهنگ بکار بردن مواد محترقه نیز در میان جوانان اشباع شد . در فرهنگ و بزرگداشت نوروز باستانی ایرانیان ” به قربانی شدن اعضای بدن ، اذیت و آزار دیگران با ایجاد آلودگی های صوتی و مواد محترقه ، سوزاندن لاستیک اتومبیلها و مواد پلاستیکی و شیمیایی که موجب آلودگی های زیست محیطی شده و برای سلامتی مضر می باشد ، اشاره ای نشده است . ایران و افغانستان سال خورشیدی خود را با جشن گرفتن نورزو آغاز خواهند کرد. و جهت برقراری و ابراز ” مهربانی ، آشتی و محبت “ در میان یکدیگر ، خانواده ها به عیادت همدیگر خواهند رفت . و بعد از ۱۲ روز از سال جدید یعنی در روز ۱۳ فروردین که “روز انس با طبیعت” است، مردم سراسر ایران به منظور آشتی با طبیعت به تفریحگاه هها و دامن طبیعت خواهند رفت .
چگونه از نوروز و سال نو پیشوازی کنیم !
همرکابان سبز انجمن دوچرخه سواری آشی راهکارهایی را برای گرامیداشت نوروز و روزهای تعطیلی سال نو آماده نموده اند که بدین شرح است ؛ همشهریان و همزبانان عزیز و ارجمند با لطف و عنایت الهی سال ۹۵ را با موفقیت ، خوشبختی و سعادت سپری نمودیم . شاید این سال برای برخی ها به گونه و به دلیلی تلخ و ناگوار بوده و سر انجام امید و آرزوهایشان با عدم نتیجه مواجه شده باشند . اما جای خوشحالی است که می توان گفت با تنی سالم و امیدی دیگر به زندگی سال ۹۶ را با همدلی همدیگر آغاز خواهیم کرد و در این نوروز باشکوه “ سال نو را با موفقیت زندگی نو ” آغاز میکنیم و خواهیم گفت که برای پیشوازی از نوروز و روزهای تعطیلی سال بیاموزیم که نوروز پیام ” مهربانی و آشتی با طبیعت است نه تخریب و خشونت” بیائید برای پیشوازی از سال نو عادت های خشونت آمیز و خطرناک خود را تغییردهیم و با آرایشی زیبا بجای انتشار دود و آلاینده های صوتی ناشی از سوزاندن مواد نفتی ، مواد محترقه و بجا گذاشتن پسماندهای خوراکی در روز انس با طبیعت ” سیزده بدر” از این نوع پیشنهاد پیروی کنیم .
۱- لاستیک هایی را که قصد سوزاندن آن را داریم ، بعنوان گلدان شهری جهت تامین هوای پاک و معطر ساختن فضای زندگی برای پیشوازی از سال نو قرار دهیم .
۲- بجای خریدن مواد محترقه و آزاردهنده از نور افشانهای زیبا برای گرامیداشت چهارشنبه سوری و فرارسیدن سال نو استفاده کنیم . صدا و دود ناشی از نور افشانها مناسب و نورمال است و برای محیط زیست و سلامت مضر نیست .
۳- برای تامین سلامت جسمی و ایجاد تحرک ، کاهش آلودگی هوا و ترافیک و مهمتر از همه برای رفاه حال مهمانان نوروزی از دوچرخه یا پیاده در حومه ی شهر و بازار استفاده کنیم .
۴- در روز انس با طبیعت “سیزده بدر” همانا که سمنی های سبز خود را به طبیعت برده ، با خود نیز کیسه ی زباله ببرید و پسماندهای خوراکی خود را تا نزدیکی زباله دانهای شهرداری حمل نمائید . طبیعت زیباست برای پایداری این زیبایی ، پسماندهای خود را در آن بجا نگذارید تا طبیعت سبز به بیابان خشک و بی آب تبدیل نشود .
تصاویری از بزرگداشت نوروز باستان در کشورهایی که جشن نوروز را برگزار می کنند.
- دبیرخانه آموزش ،توسعه و ترویج انجمن دوچرخه سواری آشتی
