جامعه مشارکتی خانواده همرکابان سبز GHF همرکابی زنان، همرکاب زندگی
نوشته های مرتبط
۲۲سپتامبر روز جهانی بدون خودرو نامگذاری شده است. آن طور که واشنگتن پست در یادداشتی در سال ۲۰۰۹ آورده است، هدف از اجرای این طرح ترویج استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی، دوچرخه سواری، و راه رفتن است.
همچنین روز بدون خودرو از مردم می خواهد در معابر با یکدیگر ارتباط بیشتری برقرار کنند و از مصاحبت با یکدیگر در مکان های عمومی لذت ببرند. سابقه وجود چنین روزی در جهان به سال ۱۹۵۶ و به کشورهای هلند و بلژیک باز می گردد. آنچه مسلم است این است که اهداف اولیه پیدایش چنین روزی تنها نگرانی های زیست محیطی نبوده است. اعتراض های اجتماعی و جنبش های سیاسی نیز با این روش مقاصد خود را بیان می کردند، اما رفته رفته جنبه زیست محیطی این حرکت پررنگ و به جریانی بین المللی در حمایت از محیط زیست و سیاستمدار آمریکایی در نشستی در تولدوی اسپانیا ساختاری نظاممند برای روز بدون خودرو پیشنهاد داد.
طی دو سال اول بعد از این نشست، این برنامه در شهرهای ریکیاویک ایسلند، بث در انگلیس و لاروشل فرانسه اجرا شد. یک نهاد مدنی نیز به طور غیررسمی مسوولیت حمایت و پشتیبانی از برگزاری روز بدون خودرو را در جهان به عهده گرفت. بعد از آن اولین کمپین «در شهر، بدون ماشین من» را راه اندازی کرد و بعد از آن کمپین هایی از این دست سراسر اروپا را فرا گرفت. در سال ۲۰۰۰ روز بدون خودرو به روزی جهانی تبدیل شد.
بوگوتا، پایتخت کلمبیا در حال حاضر بزرگترین روز بدون خودرو را در جهان اجرا می کند. این برنامه در یکی از روزهای کاری هفته و در تمامی شهر به طور کامل اجرا می شود. در جاکارتا، پایتخت اندونزی و یکی از شلوغ ترین شهرهای جهان نیز از سال ۲۰۰۷ این طرح در تعدادی از خیابان های اصلی شهر اجرا می شود و از ورود خودروها به این خیابان ها جلوگیری به عمل می آید.
شهرهای بسیار دیگری روز بدون خودرو را با درجات مختلفی از سختگیری اجرا می کنند و بعد از اجرای چندین ساله آن، رسانه ها به خوبی این روز را پوشش می دهند، اما با این همه، نگرانی هایی جدی پیرامون سودمندی واقعی چنین حرکتی وجود دارد. موفقیت در اجرای چنین طرحی بی تردید نیازمند همکاری شهروندان است و از سوی دیگر، مسوولان شهری نیز باید در سیستم حمل و نقل شهر جایگزین مناسبی تدارک ببینند تا شهروندان در رفت و آمدهای خود دچار مشکل نشوند.
