جنگلها و دشت های سر سبز را به بیابان تبدیل نکنیم !

به مناسبت ۱۷ ژوئن ۲۰۱۷ برابر با ۲۷ خرداد ۱۳۹۶ مصادف است با “روز جهانی مقابله با بیابان زایی و خشکسالی “

روز جهانی بیابان زدایی ۱۷ ژوئن به عنوان روز جهانی بیابان زایی در سراسر جهان نام گذاری شده است. “روز جهانی بیابان زایی”در کشورهای مختلف جهان گرامی داشته می شود. کنوانسیون بیابانها و خشکسالی سازمان ملل متحد UNCCD پیام ۱۷ ژوئن ۲۰۱۷ را با پیام ” زمین ما ، خانه ی ما و آینده ی ما “ عنوان نموده است . پیامی که بمعنای ” احیای بیابانها و حفظ جنگلها” تصریح شده است که از هر گونه تهدیدات زیست محیطی همانند ” تخریب اکوسیستم طبیعت ” با انجام کردارهای نا آگاهانه و ناپسند انسانی از قبیل ” بریدن درختان ، پرورش دائمی گوسفندان در مراتع و جنگلها ، زمین زدایی ، چاه کندن ، ساختمان سازی و پروژه های عمرانی بی رویه و ریختن نخاله های ساختمانی در طبیعت …” است که می تواند جنگلها را به بیابان خشک و بی آب تبدیل سازد .  علت هایی که بتواند در ساختن بیابانها موثر باشد بسیار اند همانند ” ریز گردها ، تغییرات جو اقلیمی و گرم شدن زمین ” این اثرات زیست محیطی در به وجود آوردن تغییرات آب و هوا موثر است . در نا پایداری جو مناسب آب و هوا جریاناتی به وجود خواهد آمد که در وهله ی اول مناطق جنگلی و حاصلخیز را در بر خواهد گرفت و با گرم شدن زمین ، منابع آبی در زیر زمینها کاهش می یابند.  افزایش جمعیت و ساخت و سازها برای منابع تولید نیرو و آب همانند سدهای عظیم که وسعت آن در هزاران کیلومتر احداث می شود ، می تواند مخرب باشد و کیفیت آب و هوایی را نا مساعد سازد . وجود ریز گردها خطری بسیار بزرگ را برای تبدیل شدن جنگلها به بیابان فراهم می کند که وجود سدها یکی از عوامل دیگر و اصلی ترین این ناپایداریی ها است . موضوع بیابان زایی یک مسئله ی جهانی است که در بخش های مختلفی از جهان بیابان و خشکی با مساحت ۱۰۰۰ هکتار  وجود دارد . بیابانها اگر احیا نشوند و جنگلها اگر حفظ نگردد ، می تواند خطر بسیار بزرگی را برای دیگر جاهای طبیعی و پربار زمین فراهم کند و همین امر موجب ” افزایش گرمایی زمین ، خشک شدن گیاهان ، اقتصاد نا پایدار ، از بین رفتن درختان ، کم آبی ، بروز ویروسهای خطرناک از جانواران حیاتی ومهاجرت آنها ، نبود خوراک و امکانات اولیه و مهاجرت و مرگ و میر انسانها در این راستا!” را به همراه می آورد .

برای احیای خشکی و بیابانها به مشارکت جهانی نیاز است . اگر جنگلهای زاگرس از بین بروند می تواند لکه ی خار و ننگینی را برای جو اکوسیستم طبیعی زمین به بار آورد و موجب معضلاتی مضر از آنچه را که نمی خواهیم و  بدآن فکر نکرده ، به بار بیاورد ، همانند کم آبی و نا امن بودن زنجیره ی غذایی که توسط حیوانات به وجود می آید!

 اجازه ندهیم که به خود بگوئیم طبیعت خانه ی ما انسانها نیست ، هیچ فرقی مابین دریای خزر و اقیانوس آرام و جزیره هاوایی نیست ! همه ی این تالاب ها ، دریاچه ها ، دریاها ، اقیانوس ها و تمامی موجودات طبیعی زیست محیطی اعم از ” گیاهی ، خوراکی و مهمتر از همه اکسیژن پاک هوا ” که در آسمانهای آبی و پاک معلق و در حال گردش است ، همه یک پدیده ی زیست محیطی هستند و با هم در یک جو عمل خواهند کرد . سرعت باد در ساعت هزاران کیلومتر در حرکت است و پرندگان مهاجری از آن سوی جهان به این سوی جهان در حال حرکت اند و می خواهند مهمان مناطق جنگلی و تالاب های مناطق شما شوند . هر یک از این پدیده و موجودات طبیعی زیست محیطی به فضای طبیعی انسانها و جنگلها ملحق و وابسته شده اند . تخریب و انقراض آنها خطرات بزرگی را برای زمین به پدید می آورد . اگر هریک از ما مسئول بخش بسیار کوچکی از اعضای بدن خود نباشیم ، سلامت وجودمان در امراز تهدید قرار خواهد گرفت . حال هیچ تفاوتی مابین حفظ سلامت انسانی و حفظ طبیعت جنگلها ، دریاها و هوا نیست . وظیفه ی هر انسانی است که از مشارکتهای زیست محیطی برای احیای آن تلاش  جدی نماید .

به قول قدیمها گفتند ” گذشتگان کاشتند ما برداشتیم ، حالا ما بکاریم تا آینده گان از آن بهره ور شوند … ” 

چگونه از زمین که مادر تمامی موجودات زیست محیطی و غیره است حفاظت کنیم ؟! 

اگر نتوانستیم تخریب های زیست محیطی را جبران و احیا نمائیم حداقل ممکن آن را تخریب نسازیم ! با وجود امکانات ماشینی و آلاینده دار ، خطر و تهدید دیگر را برای زمین ایجاد خواهیم کرد . اگر یکی از دستگاهها های اکوسیستم زمین همانند ” آب ، هوا ، خورشید ، کوهها ، خاک ، دریاچه ها ، گیاهان ، رودخانه های طبیعی و جنگلها ”  آلوده و یا تخریب شوند ، می تواند مضر باشد و پیامدهای ناخواسته ای را به همراه داشته باشد. این روند نه تنها برای محیط زیست انسانی خطر است بلکه برای جانوران و جنگلها نیز مضر است . در اصول اکولوژی منابع طبیعی و اکوسیستم خواهیم گفت که درختان ” هوای آلوده را به خود می گیرند در عوض آن اکسیژن تولید خواهند کرد! صحیح است ، اما این پدیده زمانی رخ خواهد داد که شرایط موجود منابع طبیعی از قبل تا به امروز رشد گیاهی آن توسعه یافته باشد. و منطقه ای که انسانها در آن زندگی خواهند کرد دارای رشد جنگلی و پربار باشد . افزایش جمعیت و انتظاراتی همچون ” امکانات ماشینی ، تولیدات صنعتی و خوراکی ” همه حاصل و منابع اصلی آنها از طبیعت و زیستگاههای طبیعی به وجود خواهند آمد که موجود انسانی از آن مصرف می کند . دودهای مضر و منتشر شده از کارخانجات و پالایشگاهها ، تخریب دیگری را برای محیط زیست ایجاد خواهد کرد . و استفاده ی بیش از حد مردمی از امکانات نقلیه و حاوی سوخت مضر همانند ” اتومبیلهای منحصر به فرد و تک سر نشین نیز یکی دیگر از این تهدیدات است که می تواند مضر باشد . هوای آلوده و وجود گازهای سمی مونو اکسید کربن CO2 که از طریق سوزاندن “بنزین و مواد گازوئیلی” به وجود می آید با هوای پاک O2 اکسیژن معلق می شود  و سرعت باد آن را در هوا پخش خواهد کرد که یکی از عوامل ناپایداری هوای پاک و توسعه یافتن گازهای مونواکسید همه حاصل کمبود رشد گیاهی و پوشش های جنگلی کوهستانها است که می تواند در ایجاد بیابانها موثر باشد . در رشد یک درخت یا توسعه یافتن پوشش گیاهی جنگلها ، تنها ” آب ، مناسب بودن خاک و جغرافیای منطقه ای کافی نیست! بلکه باید هوای پاک و نور خورشید کافی به درخت و خاک برخورد کند تا بتواند درختان جنگلها ، رشد مفیدی و پرباری را داشته باشد .

به وجود آمدن بیابان تنها علت کم آبی نیست ! بلکه چندین پدیده ی زیست محیطی در مدت زمانی طولانی که حداقل آنها به ۵۰ سال رسیده است تا بتواند جنگلها و دشت های سر سبز را به بیابان تبدیل سازد . این پدیده ها عبارتند از ” آلودگی هوا ، گرمایش زمین از طریق آلاینده های سمی و گازی ، تخریب جنگلها ، سد سازی و مهمتر از همه نحوه ی غیره اصولی در انجام فعالیتهای کشاورزی و چرای دام بیش از حد در مناطق گیاهی می باشد.

پیام دبیرخانه ی توسعه و ترویج انجمن دوچرخه سواری آشتی به مناسبت روز جهانی مقابله با بیابان زایی

انجمن دوچرخه سواری آشتی در این راستا و به این مناسبت که به ” روز جهانی مقابله با بیابان زایی” از طرف کنوانسیون بین المللی بیابانها و خشکسالی UNCCD در تاریخ ۱۷ ژوئن ۱۹۹۴ به رسمیت شناخته شده ، تلاش می نماید که با همت همرکابان فرهنگ دوچرخه سواری بخش کوچکی را با آموزش ، ترویج و توسعه ی فرهنگ دوچرخه سواری که یکی از اصولهای نیک حفاظت از محیط زیست است ، فعالیت نماید و علاقمندان و غیره را به مسائلات زیست محیطی از طریق بهره گیری از فرهنگ دوچرخه سواری آشنا سازد . در همین راستا با فعالیتهای پی در پی خود از گذشته تا به امروز بصورت ” پاکسازی طبیعت و درختکاری ” که یکی از اصولهای توسعه ی پایدار  است ، می توان آن را برای حفظ طبیعت ” دشت ها و جنگلها ” تعریف کرد ، و این مجموعه ی سبز با علاقه و از خود گذشتگی در برابر معضلات زیست محیطی ایستادگی کنند و نگذارند طبیعت سبز به بیابان خشک و مرده تبدیل شود . اگر چه فعالیتهای سبز ما بصورت گسترده به انجام نرسیده اما اعلام خواهیم کرد که برای توسعه و ترویج حفاظت از محیط زیست بسیار فعالیتها در قالب عمل شکل گرفته است و تفرجگرانی که به دامن طبیعت برای کسب تفریح و هیجان پناه برده اند از فعالیت های زیست محیطی همرکابان و سایر انجمن های زیست محیطی به نحو احسن استفاده نموده اند .

•  دبیرخانه ی فرهنگی و هنری  انجمن دوچرخه سواری آشتی در این راستا با ارائه ی چهار پوستر با زبانهای ” کوردی ، فارسی ، عربی و انگلیسی ” از روز جهانی مقابله با بیابان زایی حمایت می نماید و امیدوار است که همه در قبال حفاظت از جنگلها جدی باشند که برگشت صحراها به دشت های سرسبز و پر بار جبران ناپذیر است .

به روایت تصویر  

دبیرخانه توسعه و ترویج ادآ