کارگران با دوچرخه به محل کار خود خواهند رفت!

به مناسبت اول ماه مه ” روز جهانی کارگر” و نقش فرهنگ استفاده از دوچرخه توسط کارگران کم درآمد 

نخستین روز ماه مه برابر با ۱۲ اردیبهشت روزجهانی كار و كارگر نام دارد.

هر سال در مورخ ۱ مه برابر با ۱۲ اردیبهشت از سوی کارگران سراسر جهان مراسم گرامیداشت روز جهانی کارگر در خیابانهای شهر بر پا می شود که هدف از گرامیداشت این روز ” همکاری و اهمیت دادن به ارزش کار و دستمزد کارگران ” است . سندیکای کارگری که به عنوان یک انجمن برای حمایت از حقوق کارگری بنیاد شده است  ، تلاش می کنند که در این روز با همکاری سرمایه داران و صاحبان کارخانه ها و شرکت ها به نحو احسن از کارگران تقدیر و تشکر نمایند . متاسفانه بیشترین قربانیان بازارهای کار در جهان ” کارگران” هستند که برای کسب امرار معاش روزانه قربانی کار خواهند شد .  دلیل اصلی این موضوع به عدم اهمیت از سوی صاحبان کار نسبت به ارزش کاری ، دستمزد و نبود امکانات ایمنی برای حفظ سلامتی کارگران مرتبط می شود .

کارگران مشغول دوچرخه سواری هستند!

امروزه وضعیت مالی کارگران موضوعی است که زیاد به چشم می خورد اما مورد اهمیت نیست ! کارگرانی که در روز بیش از ۸ ساعت کاری در محل کارشان فعالیت دارند . فعالیتی که ” رفاه ، سازندگی ، آبادانی و توسعه ” را برای همگان به ارمغان می آورد . اما متاسفانه وضعیت مالی و زندگی آنان پایین تر از تمامی اقشار هاست . بیشتر  کارگران روزانه از منزل تا محل خود از نقلیه ی سبز دوچرخه بهره ور خواهند شد . یعنی از دیدگاه برخی ها ، وسیله ای خسته کننده و بچه گانه است. آن هم  کارگر مملکتی با دوچرخه تا محل کار خود برود که جدا از رکاب زدن و خستگی راه بایستی خستگی کار و فعالیت روزانه اش را نیز متحمل باشد ! در کشور های پرجمعیت آسیای شرقی و جنوب شرق آن قاره همانند ” چین ، تایلند ، فیلیپین ، هند ، پاکستان و …” کارگران با دوچرخه به محل کار خود خواهند رفت. این موضوع در حالی است که وضعیت آب و هوایی آن کشورها بسیار آلوده است و سالانه افراد های زیادی قربانی آلودگی هوا و مضرات ناشی از آن خواهند شد . غافل از اینجاست که کارگران ” چینی و هندی ” در معادن ها و کارخانه هایی کار می کنند که بیشترین آلودگی های جهان در آن مکانها انتشار خواهد شد . اما آنها برای برداشتن سهم بزرگی از این آلودگی ها ، فرهنگ استفاده از دوچرخه را برای رفت و آمد روزانه ی خود ترجیح خواهند داد.

 کشور چین یکی از پر جمعیت ترین کشورهای جهان است. و یکی از آلوده ترین کشورهایی محسوب می شود که بیشتر از راه حمل و نقل تک سر نشین منجر به آلودگی هوا شده است . ” کارگران که از قشر کارمندان ادارات ، کارخانجاتها ، کارگاههای صنعتی ، تنظیفات شهری ، کارگران راه و ساختمان و حمال های بازار ” خلاصه می شود ، بیشتر رفت و آمد خود را در روز با بهره وری از فرهنگ دوچرخه سواری با همان پوشش لباس کاری خود انجام خواهند داد . در شهر پکن و هونگ کونگ که یکی از پرجمعیت ترین شهرهای جهان و نسبت به دیگر شهرهای چین آمار شده است ، از لحاظ ترافیک یکی از متراکم ترین ترافیک های جهان محسوب می شود که انتظار و ماندگاری در ترافیک پکن بنابه جمعیت میلیونی اتومبیلها ، بایستی ساعت ها در آن ترافیک انتظار کشید تا از چراغ قرمز و خط عابر پیاده عبور کرد . متروهایی که قابلیت واگن های آن جمعیت ۵۰۰ نفر را به خود می گیرد ، اگر سر موقع به آن نرسی نه تنها صندلی هایش تکمیل خواهد شد بلکه راهرو آن نیز حتی جای یک نفر را هم جای نمی دهد ! یعنی تمام امکانات نقلیه ی عمومی در آن شهر های پر جمعیت بصورت مدوام فعال بوده و امیدی نیست که در هر موقع و زمانی انتظار داشته باشیم که از آن برای رسیدن به محل کار خود بهره ور شد. در اینجا کارگران زمان کمی را برای رسیدن به محل کار خود دارند و ناچارا مجبور به استفاده از حمل و نقل آسان از لحاظ ” دوچرخه و موتور سیکلت ” خواهند شد . در چین قوانین ترافیکی برای راندن موتور سیکلت و اتومبیل یک قانون را دارا می باشد که اگر تخلفی در این راستا ایجاد گردد ، تخلف و سرپیچی در قانون ترافیک محسوب می شود ، همین امر موجب شده که بیشتر مردم چین  از فرهنگ دوچرخه سواری برای رسیدن به محل کار خود بهره ور شوند . موضوع همین جا است که بیشتر مردم چین کارگر و زحمت کش هستند و بایستی روزانه حداقل ۱۲ ساعت کار کنند ! پس بنا براین مسئله استفاده از دوچرخه موضوعی کاری برای رفت و آمد کارگران در چین است که برخی از آن کارگران دوچرخه را برای حمل و نقل و حمالی در بازارهای بزرگ مورد استفاده قرار داده و امرار معاش خود را با آن تامین خواهند کرد . امروره بیشتر حمل و نقل شهر های بزرگ چین در حومه ی شهر توسط کارگران و اقشارهای مختلف به وسیله ی دوچرخه انجام خواهد شد . و جای تعجب است که بهره وری از آن وسیله به یک فرهنگ عمومی با همان پوشش لباس کاری ایجاد شده است .

روز جهانی کارگر گرامیباد !

دبیرخانه ی روابط انجمن دوچرخه سواری آشتی ” روز جهانی کارگر ” را به تمامی کارگران جهان تبریک عرض می نماید و تمامی این پیشرفتها را حاصل زحمات و خستگی های آنان می داند . ما بعنوان همرکابان سبز ادآ بر آن باوریم که فرهنگ دوچرخه سواری برای کار توسط کارگران زحمت کش رکاب خورده است و توسعه می یابد . در طول تاریخ استفاده از نقلیه ی سبز دوچرخه ، وسیله ای عمومی برای قشرهای کم درآمدی همانند ” کارگران” بوده و مهمتر از همه در  گذشته تا به امروز نیز به دست آنان تولید و عرضه ی بازارهای جهان شده است . کارگران یکی از سنبل های  ” توسعه و سازندگی” در جهان هستند که همانا بودند  فرهنگ دوچرخه سواری را در صحنه های کاری خود قرار دادند و همانا هستند تا به امروز این فرهنگ را زنده و پایدار ساختند.

پوسترهایی با چند زبان مختلف توسط دبیرخانه توسعه و ترویج ادآ